Zoals de meeste mensen heb ik er voor gekozen om niet boven mijn favoriete kroeg te wonen. Dat hield in dat ik een fiets nodig had om er naartoe te rijden. Een zuipfiets, kroegkar, barbrikkie of gewoon stalen ros. Zo eentje die er altijd klaar voor is, in goede en slechte tijden.
Ik kreeg (helaas door het veel te vroege overlijden) het ros van mijn ouwe. Een Batavus Retro. En dat paste (bleek later) prima bij mijn bijnaam, Oudste. Stug staal in een robuuste uitvoering die wel tegen een stootje kon. Precies wat je nodig had. Hij was al wat jaartjes oud maar kon nog heel lang mee. Tot afgelopen zaterdag.
De laatste week hadden we samen weer heel wat kilometers gemaakt. Vrijdag nog naar Den Haag. En weer hoorde ik een nieuw geluidje. De laatste maanden voelde ik al aan dat we op de laatste bladzijden in zijn rijtijdenboekje waren aangekomen. En wat voor ritten stonden daar in. Dronken langs de grachten van Amsterdam, naar waterpop, talloze malen naar Ter Heijde om naar Jamm te gaan. Afgelopen vrijdagnacht nog, erg burgerlijk, samen met vriendin N. op de fiets door de McDrive gereden (cheeseburger en vanilleshake). Vol bepakt met cd-koffers, een kratje bier uit de super of alleen een pakje sigaretten. Het maakte haar (ik vindt ze toch vrouwelijk..ergens) totaal niet uit.
Zaterdag, dus net als de week daarvoor richting Delft. Het zat ons best wel lekker mee. Beetje meewind. De versnelling die ik al jaren met de hand in de goede stand moet blijven houden. De servetjes in mijn jas om mijn handen mee af te vegen als de ketting er weer eens afliep. En weer een nieuw geluidje. Maar we kwamen aan. Mooi plekje op de hoek gegeven en ik kon aan het pils.
De avond was klaar met alles erop en eraan. Toch een naborrel bij vriendinnen B & C dus ik haal haar op om daarna met zijn allen te gelijk weg te kunnen. Het regende. Heel even regende het en wij zaten er middenin. En ik heb een bloedhekel om in de regen te fietsen. Maar goed. Het was al veel te laat over nergens meer, naar huis. Sleutel erin en in een hele kleine beweging kreeg ik het in de gaten. Ze was er klaar mee. Naast twee andere oude fietsen en een boom stond ze geparkeerd. Op.
We hebben het te gek gehad samen. Ook met andere fietsen deed je het altijd goed. Nu is het tijd om een mooie vervanger te zoeken en dat zal niet meevallen. Een mooi plekje in de eeuwige fietsenstalling heb je verdiend. Bedankt Ouwe.