Het is het einde van het jaar. Tijd voor mijn lijst!
Ik dacht het niet. Het is niet het moment. Het is nooit een moment. Het is momenteel. Lijstjes zijn er alleen maar om te vergelijken wat een ander ook wil. Of niet. Neem de top 2000. Op nummer 423, best hoog, staat Onderweg van Abel. Ik zou echt alle stemmers op dat nummer graag hun stemrecht willen afpakken vanwege wansmaak. Maar goed. Daar zijn dus ook lijstjes voor alleen gebruikt de maffia die.
Het is dus vooral laten zien wat jij leuk vindt. En het doel is dus om te hopen dat er meer mensen zijn die hetzelfde denken of juist niet. Wat is dan interessanter. Vindt jij ook Lust For Life van Iggy een topplaat? Ja ik ook! Het gesprek is klaar. Het begint pas leuk te worden als ik zeg: “Stay With Me van Sam Smith he, die jij gekozen hebt, die gast had nooit een minuut studiotijd mogen krijgen van mij..”. Dan heb je dus een discussie. Naar mijn idee is dat het doel.
Het gaat er dus niet over wat jij leuk vindt maar wat een ander vindt van jouw lijstje. Je doet het niet voor jezelf. Ben ik dan een egoïst om geen overzicht te geven van mijn 10 mooiste foto’s van het jaar? Misschien. Maar het allemaal zo van het momenteel. Ik weet nu niet meer wat ik in februari mijn mooiste plaatje vond. Terwijl ik waarschijnlijk toen dacht dat ik nooit meer iets mooiers kon bedenken.
Eigenlijk is een lijstje een opsomming van hetgeen wat je je nog kan voorhalen. Of misschien ben je wel helemaal niet eerlijk. En vergeet je even die plaat van Sam Smith toen je haar voor het eerst naar jou zag lachen. En die mooiste foto is natuurlijk helemaal niet gemaakt. Dat moment dat je een vallende ster zag en wenste dat je ontelbare wensen zou krijgen.
Ze zijn nooit compleet en altijd achteraf. En als ik het dan toch doe. Heb ik er daarna altijd mijn bedenkingen over. Ik zag mijn jaaroverzicht van Facebook en dacht..dit klopt niet..van geen kanten. En met de beste algoritmes hadden ze het ook niet perfect kunnen maken.
En waar gaat het uiteindelijk om? Dat is wat er op nummer 1 staat. De rest telt niet. Al had Queen weer op 1 gestaan had je daar gezeik over en nu staan The Eagles bovenaan en dan is het weer niet goed. Alleen al het idee dat Hotel California de laatste plaat is voordat het nieuwe jaar ingaat. Het is helemaal geen vrolijk nummertje hoor. Enfin.
Bovenaan mijn lijstje staat dus het aangeven van wat er voor mij op dat moment het belangrijkste, mooiste, goorste, liefste, meest idiote, geilste, koudste, lekkerste en bijvoorbeeld ook diepste is. Dat blijven we gewoon doen via allerhande media. Misschien kom ik dan ook wel op lijstjes te staan. Als de stomste, langdradigste, lelijkste, domste of oneerlijkste van allemaal-lijst. Dat zou geen discussie zijn.
Gelukkig nieuwjaar!