Het laatste bericht (geen fictie meer) heeft misschien wat meer uitleg nodig. Niet dat ik overstroomt werd met fijne berichten van “NEEE! DOORGAAN DAARMEE!!” of “Nu heeft mijn leven geen enkele zin meer..” maar ik vindt dat zelf.
Ergens lijkt het me fantastisch om een verhaal op te schrijven vanuit het niets waaruit een onuitwisbare (goede) indruk ontstaat in de gehele schrijverswereld. Maar, ik ben er nog niet aan toe. Voor mezelf zal ik dat wel blijven doen en als het goed genoeg is zal ik de publiceerknop indrukken. Tot die tijd zullen jullie het moeten doen met wat ik meemaak en er wel van vindt. Of ik maak het iets leuker dan dat het was.
Komt ook mede door het idee dat ik denk leuker te zijn in het reageren op een situatie dan dat ik iets creëer. Soort van actie/reactie. Nou kan ik daar nu wel honderden (zeg maar duizenden) voorbeelden van geven maar ik bespaar jullie dit omwille behoudt van het voedsel of drank wat er recent is ingenomen.
Er is een liedje aan het spelen.. Lovely Day van Bill Withers..zomaar in de lucht waar ik loop..
Maar het waren de laatste vijftien seconde van het nummer en Everybody Dance van Chic begint..ik sta met de snelheid van een vingerknip in een discotheek..een moderne uitgave van Studio 54..denk grote kroonluchters..enorme dansvloer met die gekleurde vlakken ja..mooie mensen..dus jullie..en allemaal in je favoriete kleding..allen een brede glimlach..ik doe in het midden mijn dansje..en de rest volgt. Zoals in de film. Denk aan footloose of voor mijn part Saturday Night Fever. Champagne stroomt als water uit de kraan. De avond van ons leven. En ik kom degene tegen die precies het tegenovergestelde doet van wat ik doe. We dansen dus als een stel die alle stijlen van de wereld naar een hoger niveau tillen. Sterker nog..we stijgen op..langzaam draaiend tussen de felle lichten door de donkere hemel in. Alleen wij tweeen in een warme zee van zacht stralende sterren. De muziek verandert in Let’s Get It On van Marvin Gaye..natuurlijk. Onder ons ontstaat een fantastisch mooi hemelbed waarin de kussens gemaakt zijn van kussen..zo zacht en teder..
Je ziet het en je leest het..dit gaat dus nergens heen..ik hou me bij de realiteit..
wel een heel mooi stukje hoor. goed geschreven en dat is de realiteit